Of gott til að vera satt?

Ég velti því stundum fyrir mér hvort hlutirnir séu að ganga of vel... þegar allt í lífi mans er eins og maður vill hafa það þá verður maður hræddur um að eitthvað komi til með að fara úrskeiðis.. kannist þið við þetta er þetta bara ég sem er svona paranojuð?

Mér finnst ég svo ótrúlega heppin. Ég á besta mann í heimi, yndislegasta barn í heimi, bestu fjölskyldu í heimi og bestu vini í heimi. Við skötuhjúin erum bæði í fínni vinnu, allir í kringum mig eru við ágæta heilsu, ég hef aldrei misst neinn nákominn mér - osfrv.
Er þetta og gott til að vera satt?

Ég reyni nú að hugsa ekki of mikið um þetta en oft þegar ég leggst á koddann á kvöldin og fer að hugsa of mikið þá kemur þessi hugsun upp í hugann... og hún er scary. En fyrir vikið þá reyni ég að njóta lífsins eins og ég get og muna hvað ég er ótrúlega heppin :) Einhver sagði að maður ætti að lifa hvern dag eins og hann sé sá síðasti - held það sé mikið til í því.. svona innan vissra marka :)

Jæja það er LOKS orðið heitt á skrifstofunni, svo heitt að ég var að opna gluggan enda eru allir hérna inni í lopapeysum og látum :) Best að halda áfram að vinna, það er seriously mikið að gera hjá mér (skrifaði þetta í 5 min matarpásu - er ekki að slugsa pípól!!)